عکس‌برداری هوایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عکس‌برداری هوایی به تکنیک برداشت عکس از زمین از نقاط مرتفع گفته می‌شود. این اصطلاح اغلب در مورد عکس‌هایی به‌کار می‌رود که از هوا برداشت شده است. عکس هوایی عبارت است از مجموعه تصاویر واقعی عوارض و خصوصیات ظاهری زمین که توسط هواپیما و با استفاده از دوربین عکس‌برداری هوایی از زمین گرفته شده‌است. استفاده از عکس‌های هوائی در بررسی‌های و مطالعات زمین شناسی، جاده‌سازی، کشاورزی و مهم‌تر از همه برای اهداف نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اکثر کشورها در ابتدا از عکس‌های هوایی بجای نقشه اصلی در صحرا استفاده می‌کردند.