ضرورت معرفی پرچم امام زمان (عج) و تبلیغ آن در بین شیعیان

 

بسم الله الرحمن الرحیم

همه می دانیم که محمد رسول الله – که درود خداوند و فرشتگان بر او و خاندان پاک و پیروانش باد - با طرح شعار توحید و نفی خدایان و قبله های دروغین متعدد که انسانها را در زندگی زمینی به خود می خوانند و آرام آرام آنها را به ورطه ی نیستی و نابودی می کشانند، به فرمان خداوند هستی بپاخواست و با فراخواندن انسانها در زیر پرچم یکتایی و وحدانیت حق، سیاه و سفید، ایرانی و عرب، اروپایی و آفریقایی و همه و همه را برادر خواند و به آنها آموخت تا با اتحاد و تعاون در نیکوکاری و تقوا بکوشند.

پرچم پیامبر (ص) پس از اندکی توقف بر دستان خدایی مولا علی (ع) قرار گرفت و این بار کوشید تا آنچه را که سالهای تلاش حبیب و دوست خداوند به بار آورده بود حفظ کند و از کژراهه ای که سست عنصران و دورویان شروع کرده بودند در امان نگه دارد؛ اما افسوس و صدافسوس که دوباره خدایان متعدد در چهره ی قدرت، ثروت، خودبرتربینی، و به حقارت و پستی کشاندن حتی هم کیشان در دایره ی اسلام شروع شد و تلاش امام حسن (ع) بر فتح دلهای مؤمنین به دست خدایان دروغین بی ثمر ماند و موحدین حقیقی در اقلیت ماندند و آخرین پرچم حق که بر دستان حق نمای خون خداوند، حسین (ع) برافراشته شد و با خون یاران باوفا و سعادتمندش در کربلا درآمیخت و بر زمین افتاد. بهتر است بدانیم شعار پرچم کربلای حسینی که بر دستان حق بوس ابوالفضل (ع) حمل می شد این بود: «نصر من الله و فتح قریب و بشر الصابرین». این شعار پیامی بود به یاران کربلا و همه عاشورایی های ادوار تاریخ؛ که منتظران حقیقی منجی موعود و مهدی منتظر بدانید که یاری خداوند و پیروزی نهایی نزدیک (و البته حتمی) است و این بشارت و مژده ای است از جانب پروردگار بر بندگان صبور در مذلت.

ضرورت معرفی پرچم امام زمان (عج) و تبلیغ آن در بین شیعیان

 

بسم الله الرحمن الرحیم

همه می دانیم که محمد رسول الله – که درود خداوند و فرشتگان بر او و خاندان پاک و پیروانش باد - با طرح شعار توحید و نفی خدایان و قبله های دروغین متعدد که انسانها را در زندگی زمینی به خود می خوانند و آرام آرام آنها را به ورطه ی نیستی و نابودی می کشانند، به فرمان خداوند هستی بپاخواست و با فراخواندن انسانها در زیر پرچم یکتایی و وحدانیت حق، سیاه و سفید، ایرانی و عرب، اروپایی و آفریقایی و همه و همه را برادر خواند و به آنها آموخت تا با اتحاد و تعاون در نیکوکاری و تقوا بکوشند.

پرچم پیامبر (ص) پس از اندکی توقف بر دستان خدایی مولا علی (ع) قرار گرفت و این بار کوشید تا آنچه را که سالهای تلاش حبیب و دوست خداوند به بار آورده بود حفظ کند و از کژراهه ای که سست عنصران و دورویان شروع کرده بودند در امان نگه دارد؛ اما افسوس و صدافسوس که دوباره خدایان متعدد در چهره ی قدرت، ثروت، خودبرتربینی، و به حقارت و پستی کشاندن حتی هم کیشان در دایره ی اسلام شروع شد و تلاش امام حسن (ع) بر فتح دلهای مؤمنین به دست خدایان دروغین بی ثمر ماند و موحدین حقیقی در اقلیت ماندند و آخرین پرچم حق که بر دستان حق نمای خون خداوند، حسین (ع) برافراشته شد و با خون یاران باوفا و سعادتمندش در کربلا درآمیخت و بر زمین افتاد. بهتر است بدانیم شعار پرچم کربلای حسینی که بر دستان حق بوس ابوالفضل (ع) حمل می شد این بود: «نصر من الله و فتح قریب و بشر الصابرین». این شعار پیامی بود به یاران کربلا و همه عاشورایی های ادوار تاریخ؛ که منتظران حقیقی منجی موعود و مهدی منتظر بدانید که یاری خداوند و پیروزی نهایی نزدیک (و البته حتمی) است و این بشارت و مژده ای است از جانب پروردگار بر بندگان صبور در مذلت.